maandag 19 augustus 2013

Liliansbeelden en een "voice of Holland" gevoel

Het weekend in de tuinen ligt weer achter me.
Toen ik aankwam schrok ik eerst wel een beetje. Ik kende het plekje waar ik zou gaan staan alleen van in het voorjaar en was totaal niet voorbereid op de enorme explosie die de natuur daar heeft ondergaan. De vijver waar in het voorjaar mijn beelden mooi  konden staan was bijna niet meer te zien. Het ronde terrasje was gewoon verdwenen. Maar wat was het prachtig met al die bloemen en al die weelde.

Dat enorme oerwoud gevoel had wel een ander voordeel: ik zat onbedoeld vrij verstopt voor het naderende publiek. Ik had wel een badge op en zat me niet expres schuil te houden, maar het was niet te voorkomen dat ik alles kon horen van mensen die zich onbespied en ongehoord waanden.
Gelukkig voor mij bleef het aantal niet zo leuke kritieken beperkt tot DRIE! Ik heb wat dat betreft een fantastisch weekend gehad. Of mensen liepen de beelden bijna omver zo blind waren zij ervoor omdat hun interesse uitsluitend gericht was op de beplanting Of ze liepen over van enthousiasme. Dat was zo bijzonder om mee te maken. Op een beurs sta je zo overduidelijk bij je beelden dat mensen je complimenteren, maar je weet natuurlijk toch nooit in hoeverre ze het ECHT menen. Ik kan niet anders zeggen dat dit echt kicken was voor mij. Dit had ook  echt heel pijnlijk uit kunnen pakken.
Als je er tegen kan zou ik dit iedereen aanbevelen als je eens ongezouten meningen wil horen over je werk. Pfeww, maar ik had dit niet van te voren willen weten want dan weet ik niet of ik me zo kwetsbaar had durven te maken.

 
 
 
 


 
You raise me up
 
 
 

 
concentratie II
brons
 

dinsdag 13 augustus 2013

Liliansbeelden en een blikvanger voor je tuin

Een mooi beeld op een goeie plek kan een sieraad zijn voor je huis en/of tuin. Maar vooral nu de boel buiten een beetje begint te verpieteren kan een beeld op een strategische plek de boel enorm opfleuren. En als straks alles weer kaal is, blijft een beeld een prachtige blikvanger het hele jaar door.



















maandag 12 augustus 2013

Triomf en Liliansbeelden

Mijn nieuwste beeld Triomf is zaterdag verkocht, nog voor ik het hier kon lanceren. Wat dat betreft lijkt de naam wel een schot in de roos, want dat feit vind ik op zich al een triomf :) Gelukkig is de oplage 8,  er zijn er nog 7 te gaan.

Ik heb het gemaakt met het idee: durf te dromen en  laat je bij het najagen niet ontmoedigen door angst en twijfels.
Zo wilde ik het eerst noemen: doubt kills dreams.  Maar toen het beeld af was kwam dat voor mijn gevoel toch niet niet overeen met wat ik zie:
de uitzinnige blijheid waarmee deze man uiting geeft aan zijn succes.

De vraag die blijft:
Wijst hij naar het onzichtbare publiek omdat ze hem ondersteund hebben om te komen waar hij nu is, of wijst hij naar hen alsof hij wil zeggen: KIJK DAN het kon wel.....




 
 
 
 
 

materiaal Brons
inclusief sokkel natuursteen 50cm
oplage 1 van 8

 






 

zaterdag 10 augustus 2013

Liliansbeelden en PSV

Gisteren ben ik naar Eindhoven  gegaan om PSV tegen NEC te zien spelen. Samen met mijn zoon stond ik in een zelfs tijdens de vakantie nog goed gevuld Philips stadion. (Hoe ik op de hoge plaatsen terecht kom daar is gelukkig geen beeldmateriaal van. Ik blijf maar bang dat ik de eerste in de geschiedenis word die het domino effect in gaat zetten op een tribune terwijl ik naar beneden begin te lazeren) Wat een geweldige avond hebben we gehad.  Na het indrukwekkend applaus als eerbetoon voor  overleden stadion speaker Jan Hunting barstte er een feest los zoals ik al lang niet meer heb meegemaakt in het stadion. Dit nieuwe PSV is een lust voor het oog om naar te kijken. Ik heb helaas niet al te veel verstand van voetbal maar ik zie Bakkali met wat het grootste gemak lijkt allemaal rondjes draaien - opkrabbelend als ie neer wordt gehaald-  drie tegenstanders voor de gek  houden.  En het lijkt wel of dat de rest van het team ook inspireert om steeds creatiever te worden met die bal. Letterlijk iedereen rent zijn benen onder zijn kont vandaan om elke bal binnen te houden, wat een inzet wat een spektakel. Of Zoet een goeie doelman is? Geen idee.... was hij er wel?  Met Rekik achterin kwam er toch niemand meer in de buurt van de goal.
Maar het mooiste vond ik  de sfeer onder het publiek. Ik zat altijd met een jaloers oog naar het sfeervak te kijken waar er wel een feestje werd gevierd terwijl ik in mijn directe omgeving tussen een stel blafkezen zat die pas echt los gingen als er wat te schelden viel. Ik krijg liever  een douche van bier over me heen, dan de spatten van het schuim die gefrustreerde typjes  soms om hun mond krijgen. Maar met dit nieuwe jonge, enthousiaste PSV lijkt het hele stadion wel getransformeerd tot 1 groot sfeervak. Iedereen stond te zingen en te klappen en de boys in red aan te moedigen, zelfs als er  een keer een fout werd gemaakt.

Wat helaas nog hetzelfde blijft? Dat ik al begin te juichen als de bal in het zijnet blijkt te zitten!
Volgende week tegen Go ahead Eagels....ik heb er nu al zin in.